آواز گنجشک ها

 

یادم نمی آد آخرین باری که صندلی سینما رو با رضایت ترک کردم کی بود، احتمالا برمی گرده به زمانی که هنوز محمود فرزند ناخلف این مرز و بوم پا به عرصه سرنوشتمون نگذاشته بود.
اما امشب خیلی خوشحالم نمی دونم توی فیلم های آقای مجیدی چی هست که پا رو از عرصه ذهن فراتر می ذاره و با روح آدم آمیخته می شه
جالب اینجاست که از بازیگرهای مشهور و توانا هم استفاده نمی کنه اما توانایی سناریو و قطعا کارگردان به حدیه که فیلم رو تا مرز ایده آل پیش می بره
فیلمبرداری دقیق و مکث های بجا و اشاره به نکات نهفته در فیلم بی نظیره
رقص بسیار زیبای شترمرغ که دقایقی از فیلم رو به خودش اختصاص می ده خیلی جالبه
خلاصه اینکه اگر با فیلم های مجیدی حال می کنید و این فیلم رو ندید توصیه می کنم این فرصت رو از دست ندید